UTIMATI Grupa Przymierza Rodzin

kokomo

Bajka 1

Pewnego dnia, za górami i lasami, za dolinami i rzekami, pomiędzy drzewami i krzewami żyła mała indianka. Jej uśmiech rozweselał wszystko, co chodziło (albo i nie) po świecie (i nie tylko). Całe dnie spędzała poza domem. Najczęściej wspinała się na drzewa. Kiedy weszła już tak wysoko, że gałązki stawały się niebezpiecznie cienkie a ziemia wydawała się bardzo odległa, łapała się mocno i wsłuchiwała się w śpiew ptaków i gwizdała razem z nimi. Trudno było odróżnić ich głosy i nawet skowronkom zdarzało się pomylić człowieka z ptakiem...

Tak mijały lata - choć indianka robiła też wiele innych rzeczy i miała trochę przygód, ale to przecież inna historia i może kiedyś ją usłyszycie - a dziecko powoli dorosło, stało się poważną i piękną dziewczyną.

Wtedy właśnie przyszło do niej troje indiańskich wodzów... Co z tego wynikło? Czy wyruszyli razem w nieznane? Wkrótce się dowiemy...

kokomo

Ciąg dalszy pierwszej bajki jest już nam wszystkim od dłuższego czasu znany. Oczywiście w Indiance zwyciężyło pragnienie przeżycia przygody i wyruszyła z pozostałymi wodzami.

"powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz" Herbert

kokomo

Bajka 2

Indianie razem z latem wyruszyli na wyprawę. Założyli obozowisko na niewielkim pagórku otoczonym dzikimi lasami i zimnym jeziorem. Oczy ich napełniały się każdego dnia zielenią a uszy przedziwnymi pomrukami, trzaskami i szelestami.

Nie upolowali żadnego bizona, to prawda, ale za to czas płynął im jak w legendzie - tajemniczo i nierealnie. Baśnie i legendy opowiadane po całodziennym wysiłku otwierały ich myśli na inne światy i minione wieki.

Bizona nie upolowali, jak już powiedziałem, coś jednak odkryli. Nie wiedzieć czemu ich oczy były jaśniejsze i bardziej błyszczące a myśli prostsze i czystsze kiedy wrócili do swych wigwamów. Zmiany te zobaczyli wszyscy, którzy ich znali, pomyśleli jednak, że to tylko refleks słońca lub przewidzenie.

Co Indianie uczynili z tym słonecznym blaskiem oczu? Odpowiedź należy już do innej bajki, którą pewnie kiedyś usłyszycie...

Werka k · Gość

ale głupie te bajki i nadal jestem u Wery

Czarny Orzech

Jesień na dobre zawitała na świecie: dni były coraz krótsze, mgły wstawały znacznie wcześniej niż ludzie a liście wirując w porywach zimnego wiatru przykrywały ziemię grubą, szeleszczącą warstwą...

Tego dnia pociąg jadący w góry monotonnie wybijał rytm niosąc w swych ciepłych przedziałach kilkanaścioro dzieci, które biegając między przedziałami hałasowały niemiłosiernie. Właśnie bawiły się berka i zupełnie nie zauważyły ściemniającego się nieba ani tego, że zimne podmuchy stały się silniejsze i bardziej gwałtowne. Dopiero ogłuszający grzmot burzy przywrócił im spokój. Wszyscy usiedli na swoich miejscach i w milczeniu przyglądali się szalejącej za oknami burzy.

- Dobrze, że jesteśmy w pociągu - odezwał się chłopiec siedzący przy oknie. I nagle krzyknął: - Ojej! - w świetle padającym z przedziału przez chwilę zobaczył dwoje ludzi, którzy mozolnie przedzierali się przez pola.
- Pomóżmy im! - ktoś krzyknął. Nagle coś szarpnęło, zgasło światło, a wszyscy się poprzewracali. Pociąg zaczął hamować.
cdn...

wERKKKKKKKA · Gość

Czarny Orzech

Bajka kolejna

Liście zdmuchnął wiatr szalejący po pustych ulicach, śnieg spadł i zaraz stopniał. Powoli nadchodziła wiosna a Indianie wyruszyli w góry w poszukiwaniu przygód pędzeni radością z ciepłego powietrza i długich dni.

Lasy po drodze mijali srebrne światłem księżyca i pola złote wschodzącym słońcem.

Podróż tę mieli niebawem zapomnieć gdyż czekała ich droga długa i kręta. A jednak to wtedy byli naprawdę szczęśliwi...

Czarny Orzech

Bajka

Tym razem pociąg będzie jechał na obóz z mozołem, zatrzymując się na każdej prowincjonalnej stacji.
Dzieci nie będą się mogły doczekać przyjazdu na miejsce. Staną na głowie, spróbują wyjść przez okno i będą szeroko uśmiechnięte.

A gdy już opuścimy wagony, ostatnie miasto, potem wieś i drogę, pozostaniemy sami pośród łąk i gór.

Zielone żaby, koniki polne i szafirowe jeziora rzucone między wysokie drzewa ku ochłodzie i zdumieniu, staną się naszymi przyjaciółmi. Czego nas nauczą? Jakie tajemnice zdradzą?

Minnehaha

O której jest jutrzejsze spotkanie???

Vo-Wo-Ka

19.00

Czarny Orzech

A kadra jedzie na majówkę, żeby odpocząć i znaleźć dokładne miejsce na obóz.

Ale to tajemnica, pst.

Jasio · Gość

ciekawe kiedy ktoś świeższą odpowiedź da w tym temacie

werka · Gość

Ja dam.
Ten temat jest najnudniejszy. Przynajmniej historyjki.

Jasio · Gość

Czarny Orzech

Też tak myślę Wink

Dlatego już ich nie piszę.

Ale chociaż tytuł przyciąga... i może ktoś zacznie pisać ciekawsze historie?