UTIMATI Grupa Przymierza Rodzin

Bartholomeo · Gość

o ludzie, wy sie marnujecie

Vo-Wo-Ka

o ludzie, marnie jecie

Vo-Wo-Ka

o ludzie, jecie tak marnie
ze wkrótce strach nas ogarnie
czy, gdy zawieje mocniej...

Zygfryd

Słucham? Powtórz bo nie usłyszałem.

Zygfryd

Reklama

Vo-Wo-Ka

Zygfryd, Zygfryd.
Rym do mocniej, proszę.

Zygfryd

Pisz trochę owocniej.

Vo-Wo-Ka

O Ty @.

Banany, śliweczki
gruszki i porzeczki.

Bartholomeo · Gość

Ha haaa... Pobijam was

Ludzie prości i zbrojni, więc smutni,

wchodzili na okręty omszałe;

niebo grało podobne do lutni

srebrnej chyba i kwiatem pachniało.

Od uliczek rzeźbionych w cieniu

szła procesja czy biały świt

i świergotał jak ptak na ramieniu

żywot mądry rosnących lip.

Potem morza dzieliły się, tarły

szorstką skórą bokiem o bok;

coś wschodziło, a potem marło,

nie odgadnąć: przez dzień czy rok.

Gwiazdy były nisko jak gołębie.

Ludzie smutni nachylali twarz

i szukali gwiazd prawdziwych w głębi

z tym uśmiechem, który chyba znasz.

Potem lądy się otwarły jak bramy,

góry mrucząc prowadziły pod obłok,

więc rzucali w fale nieba kamień,

żeby zmierzyć głębie nieba pod sobą.

I na wiatrów rozłożystych wydmach

sieli drzewek młodziutkich las,

i marzyli złotych dębów widma

z tym uśmiechem, który chyba znasz.

Aż wyrosły krzepkie i jasne,

jakby wody przezroczysty płaszcz,

więc patrzyli jak na serca własne

z tym uśmiechem który chyba znasz.

No, i stolarz schylał z wolna głowę

i wyciosał przez czas niedługi

dla nich wonne trumny dębowe,

a dla synów ich dębowe maczugi.

Więc odeszli. Śpiewał obcy czas.

Więc odeszli przez powietrza białe strugi

z tym uśmiechem który dobrze znasz.

23 VI 44 r.

Śpiew z pożogi, 1947

Vo-Wo-Ka

Ładne.
Czy to da się śpiewać?

(Ale Bartholomeo, wszyscy dobrze wiemy, że potrafisz sam napisać coś lepszego, więc nie daj się prosić, może jakaś oda do ślieweczki?)

Bartholomeo · Gość

Dobra! To napisałem sam

O śliwo, śliwo...
góral u cię bywoł...
bardzo lubił mnie
a nie cię

kiedy raz do stołu zasiadał
tylko ciebie zjadał
a nie mnie...
to chyba dobrze
śliwko i bobrze

Wymyśliłem to na poczekaniu...

Vo-Wo-Ka

O, Mickiewiczu XXI wieku!

Zakładam kapcie i biegnę po autograf!

MARYsia

lepiej zaloz sandalki Smile

Zygfryd

Ludzie to naprawdę mają problemy. Mieszkają tak blisko siebie i nawet proszą o autograf. Przecież mógł np. poczytać książkę, albo przynajmniej rozwalić telefon.

Zygfryd

Zygfryd, głupi jesteś.